✍️ الم

#جمعه

جمعه‌ها روح به بالینِ پَرَم می‌آید 

غزلی تازه‌تر از تازه‌ترم می‌آید*

مصرعِ اول آن را که سرودم دیدم

الفِ قامت او در نظرم می آید**

من رهِ چشمه‌ی جان‌بخشِ حیاتم گم شد

به چه کار این گل و این باغ و برم می آید؟***

دستِ کوتاه به خرمای نخیلم نرسد

فقط افسوس و عطش از جگرم می آید****

آه ای کاش یکی مژده‌ی نو سر میداد

دلبرِ نامی و قرصِ قمرم می آید*****

روزها فکر من اینست چه تدبیر کنم؟

همه شب حرفِ دل از چشمِ ترم می آید******

دوستان پندِ پشیمانیِ من گوش کنید

سیلی از دل، به بَر و رو و سَرَم می آید*******

کس به حالِ منِ بیچاره گرفتار مباد

درد و درمانِ خودم کارگرم می آید********

شک ندارم که تاوانِ سرِ بی‌درد است

هرچه بدبختی و محنت به سرم می‌آید*********

یار در خانه‌ اگر نیست، خودم بشکستم

کوزه‌ای را که ز آبش شکرم می آید**********

ذهنِ مشغولم از این دایره بیرون نرود

به نظر از همه بیمارترم می آید***********

شاعر: سمانه ناصری / مرداد ۱۴۰۴

( انتشار فقط با ذکر نام شاعر )

✍️ الم

#السلام_علیک_یا_مهدی(عج)