✍️ الم

#قسمت_ششم “ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡغَيۡبِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ ” (بقره_۳) “معنی‏ الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ‏ آیا فقط این است که ایمان داشته باشیم غیبی وجود دارد، خدایی وجود دارد، وحیی وجود دارد، فرشتگانی وجود دارند، کتب آسمانی منشأ غیبی دارند، معادی وجود دارد، امام زمانی وجود دارد؟ آیا ایمان به غیب به همین‌جا خاتمه پیدا می‌کند؟ نه، بالاتر است. ایمان به غیب آن وقت است که انسان یک ایمانی هم به رابطه‌ی میان خودش با غیب داشته باشد؛ باید به مددهای غیبی ایمان داشته باشد.. البته مدد غیبی قانون و شرایط دارد. پس عمده این است که ما ایمان به غیب و ایمان به مددهای غیبی در یک شرایط معین داشته‏ باشیم.” (شهیدمطهری، آزادی معنوی، ص ۲۱۹) ✍️ از مهم‌ترین ویژگی خاصان و مقربان الهی که وارثان آینده‌ی زمین اند؛ ایمان به غیب است که در همه‌ی شئونات انسان موحد تجلی دارد، چه در عرصه‌ی فردی و چه اجتماعی‌. انسان موحد ایمان دارد به اینکه خداوند افسار زمین را رها نخواهد کرد و رحمت واسعه‌اش را هرگز از روی زمین برنخواهد داشت. این ویژگی در عرصه‌ی اجتماعی اخرالزمان آنجایی خودنمایی میکند که جماعتی با تحلیل وقایع ، آینده‌ی زمین را تیره و تار توصیف میکنند ، روند حیات انسانی را رو به اضمحلال می بینند ، پایان آن را به بدی متصور میشوند ، گرایش انسانیت به قهقهرا و پستی را بزرگ می‌شمارند و حاکمیت دین‌ الهی را ناممکن قلمداد میکنند و به حکمِ ظاهر درست هم میگویند؛ اما آنها محاسبات اساسیِ جهان را از قلم انداخته اند.. در این میان، مومنِ بالغیب جز امید و نور در آینده چیزی نمی بیند، زیرا به وعده های روشن پروردگار و امدادهای غیبی در فضای توحیدی ایمان دارد. اما فضای توحید؛ زیرا بدیهی است که ایمان به غیب با سستی تناسب ندارد. انسان موحد آگاه است که سنت‌های الهی ظرف تحققی دارند و شرایطی بر آنها حاکم است که اگر تحقق یابند هر آینه پروردگار جهان با تدبیر اسباب و علل، آن را به سوی وعده‌ای صادق و هدفی والا به پیش خواهد برد. این وعده‌ایست که هم در حق فرد صادق است و هم در حق جماعت؛ به این معنا که انسان موحد اگر از غربالها نومید نگردد ، هراندازه به توحید نزدیک‌تر شود به همان میزان سنت‌های غیبی در حق او تحقق می‌یابد ؛ اینگونه است که آحادِ موحّدین در جای جای جهان، جامعه‌‌ای موحّد را تشکیل میدهند که با وجود بُعدِ جغرافیایی، از طریق اصالت روح، به‌ هم پیوستگی معنوی دارند… و اینان همان وارثان زمین‌اند. جامعه‌‌ای که به مقام ایمان به غیب برسد، استحقاق مصونیت از استحاله‌ را بدست خواهد آورد، در فتنه‌های ظاهرفریب دلش نخواهد لرزید، و وعده‌ی حاکمیت فراگیر زمین با دولت کریمه موعوده ، در حق او تصدیق خواهد یافت. امروز بالاترین درجه‌ی ایمان به غیب را در سخنان کسی می‌یابیم که در دل سهمگین ترین طوفان‌ها وعده‌ی انّ معیَ ربّی سیهدین میدهد و به امتی مشق توحید میکند؛ به پیروی از همان محاسبه‌ی موحّدانه‌ای که زینب (س) را در دل گودال بر آن داشت که جز زیبایی چیزی نبیند… #تمدن_نوین_اسلامی ✍️ سمانه ناصری / مهر ۴۰۴ ان شاءالله ادامه دارد..